DEDICA. O. _Ill.^mo e Ex.^mo Snr. Ha de pensar muita gente que V. Ex.^a nào dÞ valor algum a este livro, que a minha gratidào lhe dedica, porque muita gente estÞ persuadida que ministros do estado nào lçem novellas. Ç um engano. Uma vez ouvi eu um collega de V. Ex.^a discorrer no parlamento Þcerca de caminhos de ferro. Com tanto engenho o fazia, de tantas flðres matizÞra aquella Þrida materia, que me deleitou ouvil-o. Na noite d’esse dia encontrei o collega de V. Ex.^a a lçr a Fanny, aquella Fanny, que sabia tanto de caminhos de ferro como eu. Que V. Ex.^a tem romances na sua bibliotheca, æ convicäào minha. Que lÞ tem alguns, que nào leu porque o tempo lhe falece, e outros porque nào merecem tempo, tambæm o creio. Dç V. Ex.^a, no lote dos segundos, um logar a este livro, e terÞ assim V. Ex.^a significado que o recebe e aprecia, por levar em si o nome do mais agradecido e respeitador criado de V. Ex.^a